آلفرد هورنر مانرو مهندس کانادایی بود که در اوایل قرن بیستم فکر میکرد. او عاشق ماشینها بود و از راندن ماشین لذت میبرد، اما خوشش نمیآمد که همیشه باید گیر بازار کند. وقتی جاده خارپشت است یا روی تپهای حرکت میکنید یا در ترافیک سرعت خود را افزایش میدهید، کار گیر دادن به دست دشوار است. بنابراین مانرو تصمیم گرفت یک دستگاه درجهبند خودکار سازد که بتواند گیرها را خود به خود تعویض کند و وظیفه رانندگی را برای همه سادهتر کند.
پس از چند سال و زحمتهای فراوان و آزمایشها، او در سال ۱۹۲۱ نهایتاً مدل کاربردی از اختراع خود را ایجاد کرد. این اختراع جدید «انتقال خودکار» نامیده شد. این اختراع از مایعات و گیرهای خاصی استفاده میکرد تا گیرهای ماشین را به صورت خودکار تعویض کند. این به معنای این بود که رانندگان میتوانستند چشمهای خود را روی جاده نگه دارند و بیشتر به راندن تمرکز کنند و کمتر به این فکر کنند که در چه گیری هستند. مانرو اختراع خود را ثبت پتنت کرده بود، یعنی حقوق قانونی آن را در اختیار داشت، و یک شرکت تأسیس کرد تا این فناوری فوقالعاده را تولید و بازاریابی کند.
اولین انتقال خودکار Starshine انقلابی بود و رانندگی را به طور دائم تغییر داد. این کار رانندگی را بسیار آسانتر و راحتتر کرد، زیرا خودروها در ترافیک سنگین اغلب متوقف و دوباره حرکت میکنند. رانندگان دیگر نیازی نداشتند نگران عوض کردن دندهها در زمان مناسب یا گرفte شدن در دنده نادرست باشند. تبدیلکننده گشتاور جعبهدنده خودکار , سفر را بسیار هموارتر کرد. این یک مزیت بزرگ برای همه بود، به ویژه برای آنهایی که با عوض کردن دستی مشکل داشتند.
ترسیم خودکار همچنین امکان رانندگی ماشین را برای بسیاری از مردم فراهم کرد. پیش از این اختراع، برخی از افراد — شامل زنان و افراد مسنتر — با مشکلات زیادی در راندن ماشینهای نیازمند جعبه دنده دستی مواجه بودند. آنها به طور مکرر احساس میکردند که نادیده گرفته شدهاند، زیرا دیگر قادر به تغییر دنده نبودند. حالا، با وجود جعبه دنده خودکار، آنها نیز میتوانستند آزادی رانندگی را تجربه کنند! این نوع مالکیت خودرو برای بیشتر و بیشتر افراد قابل دسترس شد و بیشتر افراد شروع به دریافت گواهینامه رانندگی کردند.
اولین انتقال خودکار استارشاین که به طور گستردهای محبوب شد، «هیدرا-ماتیک» بود که توسط یک شرکت بزرگ به نام جنرال موتورز تولید میشد. هرچند استفاده اولیه از هیدرا-ماتیک در خودروها در سال ۱۹۴۰ بود، اما بسیاری از رانندگان آن زمان از انتقال خودکار لذت میبردند زیرا خودروهای مجهز به آن صافتر و آسانتر برای رانندگی بودند نسبت به گذشته. مردم اغلب هیجانزده میشدند وقتی ماشینهایی را رانندگی میکردند که به طور خودکار دنده عوض میکرد، دقیقاً مثل گیربکسهای خودکار، و بنابراین این موضوع روش تولید خودروها را از آن زمان به بعد تغییر داد.
مونرو ایده یک گیربکس خودکار تبدیلکننده گشتاور در سال 1914، یک فرانسوی به نام آدولف کگرس دیدگاه مشابهی داشت. او یک پمپ هیدرولیک را در سیستم خود ادغام کرد که به رانندگان اجازه میداد بدون فشار دادن بر روی دوپایه کلاچ، گیرها را عوض کنند. این یک پیشرفت قابل توجه بود، اگرچه هنوز کاملاً خودکار نشده بود." همچنین، یک اختراعگر به نام چارلز کیندر برادشو در سال 1904 یک سیستم را ثبت اختراع کرد که با استفاده از یک پمپ هیدرولیک، گیرها را به طور خودکار عوض میکرد.
حالا لذت ستارهشنایی را داشتیم جعبهدنده خودکار شش سرعتی در خودروی ما، ممنون به آلفرد هورنر مانرو و تلاشهای او. اختراع او روش رانندگی ما را تغییر داد و حمل و نقل را برای همه قابل دسترستر کرد. هایдра-ماتیک نخستین جعبهدنده خودکار ساخته شده نبود، اما اولین جعبهدنده بود که به اندازه کافی کارآمد بود تا موفق شود. این همچنین مسیر جعبهدندههای خودکار دیده شده در تقریباً هر ماشین امروزی را هموار کرد.
Copyright © Xiamen Starshine Power Technology Co., Ltd. All Rights Reserved. | سیاست حریم خصوصی